عشق حاضر جواب من p139

‫لیسا سریع گفت:‬
‫- فعلا بریم دریا! قبوله؟‬
‫کل جمع قبول کردن ...‬
دریا اروم نبود برعکس دیشب موج دار شده بود ... داشتم به وسعتش نگاه میکردم که صدای‬ ‫لیسا
‫نگامو به سمته خودش جلب کرد:‬
‫- آیو آماده ای؟
‫تو دلم بهش پوزخند زدم ...‬
‫- اره امادم ...‬
‫لیسا - فقط جوونه مادرت ارتیس بازی در نیار یکم ادا و اصول کافیه خودت که همه چیزو میدونی؟‬
‫با لبخند زدم گفتم:‬
‫- اره ... مطمئن باش کارمو خوب انجام میدم!‬
‫پسر ا همه تو اب بودن ... برای اخرین بار به چهر ه های سنا و لیسا نگاه کردمو با یه لبخنده تلخ‬ ‫ازشون‬
‫فاصله گرفتم ... وقتش بود ... تصمیمه خودمو گرفته بودم ... از اولم یه ادمه اضافی بودم ... حتی‬ ‫پدرو‬
‫و مادرمم هیچ وقت به کمبودام به تنهاییام توجهی نکردن ... اروم قدم بر میداشتم ... میتونستم‬ ‫حالا‬
‫ابو که پاهامو محاصره کرده بود حس کنم ... ادامه میدم ... هنوز کافی نیست ... باید جوری برم که‬
‫هیچکس دیگه اثری ازم پیدا نکنه ... حالا دیگه اب تا کمرم بالا اومد ... ولی هنوزم بس نیست ...‬
‫بازم جلو میرم
نقشه ما این بود که من فیلم بازی کنم که دارم غرق میشم اما این برای زمانیه‬ ‫که‬
‫به دوست داشتن جیمین شک داشتم ... الآن که مطمئنم اون دلش با من نیست ... فکر نمیکنم‬ ‫نبودنم‬
‫تو این دنیا انقدرا واسه کسی مهم باشه ... لیسا یکم نقشمونو تغییر دادم ... اونم اینکه به جای‬ ‫نقش‬
‫بازی کردن حقیقتو بازی میکنم ... موج سنگینی تن نحیفمو بلند کردو چند متر دور تر پرتم کرد ...‬
‫دیگه زیر پام چیزی حس نمیکردم ... هیچی ... دور تا دورم اب بود ... نه راه پس داشتم نه راه‬ ‫پیش ..‬
‫شنا بلد نبودم فقط وقتی سرم تو اب میرفت با دستو پا خودمو میکشیدم بالا ولی فایده ای نداشت‬ ‫...‬
دیگه جونی واسه مقاومت نداشتم ... ترسیده بودم ... شاید پشیمون ... ولی چاره ای نبود از ادما‬ ‫خیلی فاصله‬
‫داشتم .. حتی صداشونم بهم نمیرسید ... فقط کاش جیمین یه چیزی رو میفهمید ... اینکه عاشقشم‬ ‫...‬
‫اینکه اون شده بود یکی از قشنگ ترین جلوه های زندگیم ولی دیگه ندارمش چشمامو بستم و کاملا توی اب فرو رفتم